Marco Pantani: Απάντηση στην Καθημερινή

Την Κυριακή, 22 Φεβρουαρίου 2004, η εφημερίδα Καθημερινή δημοσίευσε ένα άρθρο στο οποίο δημοσίευε την άποψη της για τον Marco Pantani την οποία βρήκα τουλάχιστον προσβλητική...

Αυτή ήταν η απάντηση μου:

Αγαπητοί φίλοι,
Δυστυχώς στις 14 Φεβρουαρίου όλοι οι φίλοι του ποδηλάτου, έμαθαν πως ένας ακόμα μεγάλος αθλητής εγκατέλειψε άδοξα και πρόωρα τα εγκόσμια. Όλη η ποδηλατική κοινότητα θρήνησε το χαμό του Ιταλού Marco Pantani. Όσοι παρακολουθούμε την Ευρωπαϊκή Ποδηλασία τα τελευταία χρόνια, θυμόμαστε πολύ νοσταλγικά τις στιγμές που μας χάρισε αυτός ο μεγάλος αθλητής, τόσο με τις νίκες του στο Γύρο της Γαλλίας και στο Γύρο της Ιταλίας όσο και με τις εμφανίσεις του σε διάφορους άλλους αγώνες. Και θα τις θυμόμαστε για πολλά ακόμα χρόνια επειδή ακολουθούσε τελείως διαφορετική τακτική από ότι μας είχαν συνηθίσει οι σύγχρονοι του μεγάλοι ποδηλάτες. Δεν περίμενε τα χρονόμετρα για να κάνει τη ζημιά του. Αντίθετα, όπως και άλλοι μεγάλοι αθλητές περασμένων δεκαετιών, χρησιμοποίησε τεχνικές που δημιουργούν τις πιο όμορφες ποδηλατικές ιστορίες. Έκανε επίθεση, επίθεση και ξανά επίθεση μέχρι που κανένας άλλος δεν μπορούσε να τον ακολουθήσει και τότε χανότανε μόνος του στα βουνά και μόνος του εμφανιζόταν μέσα από την ομίχλη για να περάσει τη γραμμή του τερματισμού. Για κάθε αγώνα ή etap που κέρδισε υπάρχει και μία αξιόλογη ιστορία για να ειπωθεί.

Κάπου μέσα στο 1999 και λίγο πριν κερδίσει το Γύρο της Ιταλίας για δεύτερη φορά, μας απογοήτευσε. Μας απογοήτευσε επειδή είδαμε σημάδια πως μπορεί να μην κατάφερε όσα κατάφερε, μόνο ως αποτέλεσμα ταλέντου και σκληρής προπόνησης. Και τότε του γυρίσαμε όλοι την πλάτη και τον είπαμε ψεύτη και κλέφτη. Και του γύρισαν τη πλάτη και τον κυνήγησαν όλοι όσοι τον έραιναν τόσα χρόνια με ροδοπέταλα. Ευτυχώς όμως μερικοί δικοί του άνθρωποι του στάθηκαν και τον βοήθησαν να μας πείσει να τον ξανακοιτάξουμε στα μάτια και να δούμε ξανά τον άνθρωπο που μας ενέπνευσε τόσες φορές να καβαλήσουμε το ποδήλατο μας και να αναζητήσουμε όλο και ψηλότερα, όλο και πιο απότομα βουνά για να τα ανεβούμε. Και τότε ξανάγινε το ίνδαλμα μας.

Τα τελευταία 4 χρόνια αυτός ο άνθρωπος πέρασε δια πυρός και σιδήρου για να αποδείξει την αθωότητα του. Αν και δεν το κατάφερε ποτέ, ούτε και οι διώκτες του κατάφεραν να πείσουν κάποιο δικαστήριο για την ενοχή του. Όμως δεν σταμάτησαν ποτέ να ψάχνουν στοιχεία για να στοιχειοθετήσουν τις δίκες του. Και σε αυτές τους τις αναζητήσεις δεν είχαν καθόλου ηθικούς φραγμούς. Ακολουθώντας πολιτική «Ένοχος μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου» δεν σταμάτησαν πουθενά. Εδώ παραθέτουμε μέρος από τα τελευταία γραπτά του ίδιου του Pantani: "Για τέσσερα χρόνια πέρασα από κάθε αίθουσα Δικαστηρίου. Έχασα την επιθυμία να είμαι σαν άλλους αθλητές. Θέλω να είμαι σαν τους άλλους αθλητές αλλά με εξευτελίζουν όπως και τους συναδέλφους μου. Η ποδηλασία πληρώνει μεγάλο τίμημα και πολλοί από μας έχουμε χάσει την ελπίδα ότι θα αποδοθεί δικαιοσύνη. [...]Υποφέρω παραθέτοντας αυτές τις αλήθειες. Με την ελπίδα ότι όλος ο κόσμος θα καταλάβει πως οι συναθλητές μου έχουν ατιμαστεί, με κάμερες κριμένες στα δωμάτια τους να περιμένουν να καταστρέψουν την οικογένεια τους. Δεν ξέρω γιατί σταμάτησα σε τέτοιες στιγμές οργής. Θέλω να το ξέρω ότι έκανα λάθη, αλλά να υπάρχουν και τα στοιχεία να το αποδείξουν. Όταν όμως ατιμάστηκε η αθλητική και ακόμα περισσότερο η προσωπική μου ζωή έχασα πολλά"

Όταν βρέθηκε νεκρός σε δωμάτιο ξενοδοχείου το πρωί της 15ης Φεβρουαρίου πολλοί από αυτούς που τον καταδίωκαν τόσα χρόνια άρχισαν να δείχνουν σημάδια μεταμέλειας και να αναγνωρίζουν πως συμπεριφέρθηκαν σκληρά σε αυτόν το άνθρωπο. Ο διεθνής τύπος, με ελάχιστες εξαιρέσεις, έπλεξε το εγκώμιο του Marco Pantani.

Από ελληνικής πλευράς περιορίστηκαν σε μικρά άρθρα τα οποία έκρυβαν πολλές ανακρίβειες για τον Marco Pantani και έδειχναν πως γράφτηκαν από άτομα που δεν έχουν πολλά πάρε-δώσε με την ποδηλασία. Προς τιμή τους όμως, έδειξαν ότι έκαναν το στοιχειώδη κόπο να διαβάσουν τα άρθρα που έφταναν στα γραφεία τους από τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία. Δυστυχώς μεγάλη εξαίρεση στα πιο πάνω είναι άρθρο(;) που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή Της Κυριακής» στις 22/2/2004 με τίτλο «Mάρκο Παντάνι: σπριντ προς τον θάνατο»

Διαβάζοντας το πιο πάνω άρθρο νιώσαμε αηδία. Είδαμε να προσβάλετε και να βεβηλώνετε η ψυχή ενός από τους χαρισματικότερους ποδηλάτες των τελευταίων χρονών. Ενός ανθρώπου που χάρισε πάρα πολλά στο άθλημα της ποδηλασίας. Και αυτό από κάποιο δημοσιογράφο(;) που δεν είχε το στοιχειώδες θάρρος να υπογράψει με το όνομα του ένα κείμενο που μόνο λιβελογράφημα προς τον Pantani αλλά και γενικά την ποδηλασία μπορεί να χαρακτηριστεί.

Έβαλε μαζί χτυπητές λέξεις και φράσεις που βρήκε πεταμένες από δω και από κει και τις χρησιμοποίησε προς εντυπωσιασμό του αδαή αναγνώστη, αφήνοντας έξω την ουσία, περιέγραψε τον Pantani σαν οτιδήποτε άλλο εκτός από αθλητή και την ποδηλασία σαν το άθλημα των πρεζονιών που νικά ο πιο ντοπαρισμένος.

Μας ενόχλησε ολόκληρο το κείμενο. Πιο πολύ όμως μας ενόχλησαν τα παρακάτω σημεία:

1) Το σχόλιο "σε οποιοδήποτε άλλο άθλημα...". Τολμά να πει κάτι τέτοιο τη στιγμή που η ποδηλασία τα τελευταία χρόνια έκανε περισσότερα από οποιοδήποτε άλλο άθλημα για να καταπολεμήσει το πρόβλημα του Doping. Άσχετο γι’ αυτόν αν η ποδηλασία έχει τα περισσότερα, πιο συχνά και πιο αυστηρά Anti-Doping Tests από οποιοδήποτε άλλο άθλημα και επιβάλλει με κλειστά μάτια τις ποινές χωρίς να λογαριάζει το μέγεθος του ονόματος το οποίο εμπλέκεται.

Όσο εύκολα άνοιξε το στόμα του και είπε όσα είπε μπορούμε να κάνουμε και εμείς με τα πιο γνωστά αθλήματα: MARADONA!!!, Carl Lewis, Αθλητές NBA, ποδοσφαιριστές και γκανγκστερικές καταστάσεις Ψωμιάδη κλπ.

Χωρίς να κατηγορούμε αθλητές και απλά για να υποδείξουμε τα δύο μέτρα και δύο σταθμά, υπενθυμίζουμε την στάση που κράτησε ολόκληρος ο αθλητικός τύπος της Ελλάδας με τις ειδήσεις που θέλουν μεγάλους αθλητές του στίβου, πάνω στους οποίους στηρίχθηκε το εθνικό εγχείρημα Αθήνα 2004, να έχουν σχέση με τα όσα συνέβαιναν στα εργαστήρια Balco.

2)O εν λόγω δημοσιογράφος(;) αναφέρθηκε υποτιμητικά στα παρατσούκλια που κατά καιρούς έδωσαν ΑΠΟ ΘΑΥΜΑΣΜΟ οι tifosi στον Pantani και όχι κοροϊδευτικά όπως υπαινίσσεται. Αυτό είναι ένα από τα σημεία (και όχι το μόνο) που φανερώνουν την άγνοια του για το χώρο της ποδηλασίας. Απαξιώνει τις μεγάλες νίκες του Pantani με τρόπο που ούτε οι κατήγοροι του στην Ιταλία δεν διανοήθηκαν.

Σκεφτείτε τι θα γινόταν αν έβγαινε κάποιος δημοσιογράφος και έγραφε αντίστοιχα πράγματα για ιερούς αθλητές του στίβου πχ Απαξίωνε τα μετάλλια του Κεντέρη και της Θάνου. Αλήθεια πόσο θα χρειαζόταν μέχρι να κατηγορηθεί σε δικαστήριο για δυσφήμηση? Δεν χρειάζεται να το απαντήσουμε αυτό αφού έχει ήδη ζητηθεί από την Independent να απολογηθεί για τα σχετικά δημοσιεύματα της.

3) Έχει παντελής άγνοια για την αθλητική ιστορία του Pantani και την ποδηλατική ιστορία γενικότερα. Κερδίζοντας τους Γύρους Γαλλίας και Ιταλίας την ίδια χρονιά, ο Pantani επαναλάμβανε αυτό που είχε καταφέρει και ο Ισπανός Miguel Indurain λίγα χρόνια πριν και μάλιστα δύο συνεχόμενες χρονιές. Η σύγκριση με τον Fausto Coppi που βρήκε σε σχεδόν όλα τα δημοσιεύματα που έφτασαν στο γραφείο του, έγκειται στο γεγονός ότι εκτός του ότι το κατάφεραν με όμοιο τρόπο, ήταν ο αμέσως επόμενος Ιταλός μετά τον Coppi που το πετύχαινε.
Ο Pantani εκδιώχθηκε από τον Γύρο της Ιταλίας 48 ώρες πριν τον κερδίσει και όχι 2 ώρες πριν ξεκινήσει ο αγώνας. Αυτό που τον μπέρδεψε ήταν ότι κάπου διάβασε ότι δύο ώρες πριν ξεκινήσει το προτελευταίο etap του ανακοινώθηκε πως δεν του επιτρέπεται να ξεκινήσει.
Η αναφορά στα επιτεύγματα του Pantani γίνεται μόνο και μόνο για να απαξιωθούν στη συνέχεια.

4) "βρέθηκαν δέκα πακέτα ηρεμιστικά και υπνωτικά χάπια στο δωμάτιο του" Αντί να μεγαλώσει τον αριθμό των κουτιών που βρέθηκαν και να "ξεχάσει΄" να αναφέρει πως ήταν ελαφριά φάρμακα ΜΕ ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑΤΡΟΥ, γιατί δεν πρόσθεσε απλά τα φακελάκια με ίχνη άσπρης σκόνης που βρέθηκαν στο δωμάτιο και που οδηγούν σε χρήση κοκαΐνης στην οποία προέβαινε τους τελευταίους μήνες ο Pantani? Πως του διέφυγε κάτι το τόσο σημαντικό? Μάλλον η έρευνα που έκανε ήταν τόσο βιαστική που δεν του επέτρεψε να συλλέξει περισσότερα στοιχεία.
Εκτός αυτού χρησιμοποίησε μέρος από δήλωση φίλου του Pantani που στόχο είχε να κατηγορήσει τους διώκτες αυτού, αφήνοντας όμως επιλεκτικά, έξω τις κατηγορίες...

5) "Άγριες συμμορίες";;; "διασκέδαζε άγρια σε νυκτερινό club";;; Προφανώς ακολούθησε τη τακτική «Ας ρίξουμε ακόμα κάτι που βρήκαμε και που μπορεί να έχει κάποια σχέση για να ενισχύσουμε την εικόνα του ασώτου...»
Πότε ήταν η τελευταία φορά που ακούσαμε κάτι τέτοιο για ποδοσφαιρικό αστέρα σε σοβαρή εφημερίδα?

6) "εκδιώχθηκε από νυχτερινό κέντρο"
Ο Pantani κατέστρεψε το party των γενεθλίων του αφού άρχισε να κατηγορεί τους παρευρισκόμενους για εγκατάλειψη... Αποτέλεσμα να φύγουν όλοι και να διαλυθεί το party... ισχύουν τα ίδια με το 5)

Ίσος για τα πιο πάνω να βρήκε πολλές αφορμές για να τα γράψει αφού πολλά τέτοια δημοσιεύτηκαν τα τελευταία χρόνια στον διεθνή τύπο. Το ότι όμως χρησιμοποιεί την περίπτωση του θανάτου δύο αθλητών, του πρώτου ως αποτέλεσμα πτώσης κατά τη διάρκεια ποδηλατικού αγώνα και του δεύτερου ως αποτέλεσμα φρικτού τροχαίου δυστυχήματος δεν μπορούμε να το καταλάβουμε. Ακόμα περισσότερο δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι γύρευαν αυτοί οι θάνατοι κάτω από τον χτυπητό τίτλο «Κρούσματα Ντόπινγκ»

Ξέχασες “φίλε” δημοσιογράφε (αλήθεια γιατί δεν υπόγραψες το «άρθρο» σου;) να αναφέρεις πως 20000 άτομα, μεταξύ των οποίων και μεγάλες αθλητικές προσωπικότητες από διάφορα αθλήματα, μαζεύτηκαν στην κηδεία του Pantani αποδεικνύοντας πως ο κόσμος είναι υπεράνω ατόμων που σαν και σένα δεν σταμάτησαν για 4 χρόνια να γράφουν ανάλογα άρθρα για τον Pantani στον Ιταλικό και διεθνή τύπο.

Ξέχασες "φίλε" δημοσιογράφε να αναφέρεις ότι στο φετινό Tour of Murcia, για να τιμήσουν αυτόν το μεγάλο πρωταθλητή, ονόμασαν τη μεγαλύτερη κορυφή που θα επισκεφτεί ο γύρος ‘Cima Marco Pantani’ (Κορυφή Marco Pantani). Ξέχασες πως το ίδιο έγινε και με δύο Ιταλικές κορυφές.

Ξέχασες "φίλε" δημοσιογράφε πως την θεωρεία ότι υπήρξε θύμα και έτυχε παραδειγματικών τιμωριών την υποστήριξαν σχεδόν όλες οι προσωπικότητες και μεγάλοι αθλητές που έκαναν δηλώσεις για το θάνατο του Pantani. Ξέχασες επίσης να αναφέρεις ότι ουδέποτε δεν κρίθηκε ένοχος στις κατηγορίες που του είχαν προσάψει...

Ξέχασες πως ακόμα και οι διώκτες του στον Ιταλικό χώρο παραδέχτηκαν ότι ήταν αυστηροί με τον Pantani και ότι ίσως να ευθύνονται για την κατάληξη του. Πως τολμάς να έρχεσαι μετά θάνατον και να γράφεις τέτοια αηδιαστικά δημοσιεύματα με αναληθή στοιχεία που μόνο στόχο έχουν να την δυσφήμηση ενός ανθρώπου που ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ. Δημοσιεύματα που μόνη θέση θα έπρεπε να έχουν και μάλιστα περίοπτη σε σκανδαλοθηρικά έντυπα και όχι σε σοβαρές εφημερίδες. Ντροπή σου. Ντροπή και στην Καθημερινή που δημοσιεύει τα άρθρα του κάθε άσχετου με το αντικείμενο για το οποίο γράφει.

Ξέχασες τέλος, να αναφέρεις και αποσπάσματα από τα ακατανόητα όπως λες γραπτά που άφησε πίσω του ο Pantani. Περιέργως εμείς τα βρίσκουμε γεμάτα νόημα: "Ελπίζω η ιστορία μου να είναι παράδειγμα και για άλλα αθλήματα. Πάντα φοβόμουν ότι με παρακολουθούν, στο σπίτι, στα ξενοδοχεία και από κάμερες της τηλεόρασης. Κατέληξα να κάνω κακό στον εαυτό μου για να μην παραδώσω τα οικία μου. Τη φιλενάδα μου και τους φίλους μου που και εκείνοι έχασαν πολλά. Άλλες οικογένειες που σαν και μένα έτυχαν επίθεσης. Η ζωή κάποιου μπορεί να γίνει κομμάτια από τα φάρμακα, αλλά πάντα αφού έχει ακολουθήσει πραγματική αθλητική ζωή. Αν λίγη ανθρωπιά βοηθά να καταλάβουμε και να αναρωτηθούμε τι μας κάνει να ελπίζουμε, όταν κάνεις ένα πραγματικό λάθος το καταλαβαίνεις και πολεμάς με τη ψυχή σου."

"Αυτά που έγραψα είναι η αλήθεια. Η ελπίδα μου είναι πως πραγματικοί άντρες και γυναίκες θα τα διαβάσουν και θα παλέψουν για ίσους κανόνες μέσα στον αθλητισμό για όλους. Δεν είμαι ψεύτης, είμαι πληγωμένος και όλοι όσοι πιστεύουν σε μένα πρέπει να υψώσουν τη φωνή τους."

Αυτό κάνουμε και εμείς τώρα... Δεν υπαινισσόμαστε ότι ο Marco Pantani ήταν «καθαρός». Άλλωστε τα στοιχεία βαραίνουν εναντίον του. Ποτέ όμως δεν βρέθηκε ένοχος βάση αυτών των στοιχείων οπότε κανένας δεν μπορεί να πει με σιγουριά πως ήταν «βρόμικος». Το μόνο σίγουρο είναι πως τα όσα πέτυχε, δεν τα πέτυχε αποκλειστικά και μόνο λόγω πιθανής ντόπας. Η άποψη μας για τον Pantani συνοψίζεται στο πιο πάνω κείμενο και στο άρθρο που βρίσκεται στο site μας: http://www.cyclist.gr/articles/marco_bio.html (βλέπε ΕΔΩ)
Το πως αντιδρούμε απέναντι σε δημοσιεύματα όπως αυτό της Καθημερινής ταυτίζεται με τα όσα φώναξε η μητέρα του Pantani όταν είδε τις κάμερες να καταφθάνουν στην εκκλησία που θα γινόταν η κηδεία: "Να φύγετε, Να φύγετε. Δεν έχετε καθόλου σεβασμό. Τον σκοτώσατε. Τον καταδιώξατε για 4 χρόνια. Αφήστε μας ήσυχους να θρηνήσουμε σιωπηλά"

Ζητούμε από εσένα που διάβασες το πιο πάνω κείμενο να υψώσεις και εσύ τη φωνή σου μαζί μας. Καλούμε όλους τους φίλους που συμμερίζονται την αηδία μας να μας ακολουθήσουν. Χωρίς προσπάθειες προβολής κανενός, αφήνοντας μακριά τις όποιες αντιπαραθέσεις υπάρχουν στον Ελληνικό Ποδηλατικό χώρο, σας καλούμε να σταθείτε πλάι μας. Υπογράψτε το πιο πάνω κείμενο και βοηθήστε μας να γιγαντωθούμε και όλοι μαζί να δηλώσουμε την αηδία μας για το κείμενο που δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή Της Κυριακής. Γράψτε μας αν θέλετε και τι σας ώθησε να σταθείτε δίπλα μας. Γράψτε και ποιος είστε και τι σας πρόσφερε ο Marco Pantani και η ποδηλασία γενικότερα. Το σίγουρο είναι πως κάποιος θα βρεθεί και θα το διαβάσει.

Απαιτούμε από την τον δημοσιογράφο που έγγραψε το λιβελογράφημα αυτό να απολογηθεί και την Καθημερινή να δημοσιεύσει το πιο πάνω κείμενο. Σταματούμε να αγοράζουμε την πιο πάνω εφημερίδα και καλούμε φίλους και γνωστούς να πράξουν το ίδιο.

Τέλος σε ένδειξη διαμαρτυρίας «κατεβάζουμε» την κεντρική σελίδα του Cyclist.gr και βάζουμε στη θέση του το πιο πάνω κείμενο.
Καλούμε και τα υπόλοιπα ποδηλατικά site του ελληνικού χώρου να πράξουν ανάλογα